معرفی اپلیکیشن مام آپ
13ام خرداد ماه 1401
خواندن این مطلب 5 دقیقه زمان میبرد
مامآپفرایند سوگ برای همه افراد دارای پنج مرحله اصلی است:
انکار: در ابتدا فرد به طور ناخودآگاه نمی‌خواهد از دست دادن فرد را باور کند و نمی‌تواند بپذیرد که برای همیشه شخص را از دست داده است. در این مرحله اجتناب از موضوع، شوکه شدن، حالت‌های بی حسی، حالت چهره بدون عاطفه و پوچی از جمله حالت‌های طبیعی هستند.
عصبانیت: پس از گذشتن از مرحله انکار، وقتی فرد باور می‌کند اتفاقی که افتاده اجتناب ناپذیر است، واکنش‌های خشم و عصبانیت زیادی نشان می‌دهد. خیلی اوقات فرد شاکی است که چرا این اتفاق برای او افتاده است و کنار آمدن با مرگ نوزاد خود را باور ندارد و غالبا برای این اتفاق دنبال مقصر برای سرزنش کردن است. در این مرحله فرد معمولا کمک دیگران را پس می‌زند و حمایت‌ها را نمی‌پذیرد.
چانهزنی: در این مرحله فرد به پذیرش کامل نرسیده است و مدام درباره علت‌های آن صحبت می‌کند. همچنین سعی می‌کند راه‌های مختلفی را که می‌توانسته از این اتفاق جلوگیری کند بررسی نماید. فرد در این مرحله به میزان زیادی اتفاق را کنکاش می‌کند و حاضر است هرکاری کند تا عزیز از دست داده را بازگرداند.
افسردگی: در این مرحله فرد غم و اندوه زیادی را تجربه می‌کند. این غم می‌تواند در حدی شدید شود که برای فرد قابل تحمل نباشد و احساس افسردگی کند به طوری که هرگز از این احساس خلاص نمی‌شود. فرد دچار سوگ معمولا احساس ناامیدی شدید می‌کند و انرژی و انگیزه‌ای برای فعالیت‌های روزانه و مورد علاقه‌اش ندارد.
پذیرش: آخرین مرحله سوگ و کنار آمدن با مرگ نوزاد رسیدن به پذیرش به معنای قبول واقعیت و سازگاری با شرایط است. شخص در نهایت می‌پذیرد اتفاقی که افتاده را باید پذیرفت و دیر یا زود به زندگی عادی خود ادامه دهد. پذیرش به معنای احساس شادی یا خوشحالی نیست، فقط فرد یاد می‌گیرد با موقعیت به تدریج کنار بیاید و به زندگی و فعالیت‌های معمول خود برگردد.
